Rechercheur Will Ruiney (Karl Urban) krijgt met enige tegenzin te maken met onderzoeksjournalist Christie Davies (Brittany Snow) die voor de New York Times een stuk wil schrijven over de relatie tussen de burgers en de politie. En dat betekent dat ze Ruiney een tijdje onbeperkt mag volgen bij het uitvoeren van zijn werk. Zeker voor een journalist valt Christie gelijk haar eerste avond met haar neus in de boter als Ruiney wordt opgeroepen bij een bizarre moord. Niet alleen de omstandigheden rondom de moord zijn opmerkelijk, de aanwezigheid van Ruiney's dienstnummer, in een schoolbank gekerfd, maakt de vondst behoorlijk creepy. De moordenaar heeft niet alleen Ruiney's dienstnummer, maar ook die van de net met pensioen gegane veteraan Ray Archer (Al Pacino) achtergelaten en dat maakt het naast bizar ook heel gericht en heel persoonlijk. Maar wie is deze moordenaar die al snel een heel spoor van lijken achterlaat en daarbij een spelletje Galgje met zijn opponenten speelt? Iedere nieuwe moord betekent een nieuwe letter en de druk op Ruiney en Archer wordt met ieder nieuw slachtoffer groter en groter...

Berekenend, zeer intelligent en methodisch, dat zijn de kenmerken van de seriemoordenaar waar Pacino, Urban en Snow op jagen. Gezien het spel dat hun tegenstander op macabere wijze met het drietal speelt, is het niet zo vreemd dat deze seriemoordenaar de bijnaam Hangman krijgt. En dat is natuurlijk ook een pakkende titel voor deze prima thriller. Hangman is een thriller zoals we ze vroeger veel vaker tegen kwamen en wij vinden die superhelden en buitenaardse invasies ook wel leuk, maar een goede thriller, dat is toch stiekem meer ons ding.